Jaryszów

Pierwsza wzmianka o wsi Jaryszów pochodzi z 1265 r. Około 1300 roku wieś obejmowała 46 łanów. Właścicielem Jaryszowa był Komes Henryk. We wsi mieszkało wtedy ok. 130 osób.

Nazwa wsi pochodzi od imienia Jaromir, Jarosław lub Jarysz. Dokładnych danych na ten temat nie ma. Być może był to pierwszy właściciel domostwa, osadnik bądź założyciel wsi. Inni wywodzą nazwę od ukształtowania terenu, albowiem jest to okolica pagórkowata, bagnista z licznymi jarami.

W pobliżu Jaryszowa odkryto w tym czasie złoża rudy żelaza, co przyczyniło się do rozwoju skromnego przemysłu hutniczego.

Z początku XX w. Jaryszów liczył 690 mieszkańców, z czego 540 przypadało na wieś, a 140 na obszar dworu. Obecnie mieszka tam 818 osób.

W miejscowości nad krajobrazem dominuje wpisany do rejestru zabytków kościół p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny z XV w.

Dla rozwoju miejscowości duże znaczenie mają specyficzne uwarunkowania terenu, za które odpowiadają tu obrzeża wyniesienia Chełmu rozcięte głębokimi erozyjnymi dolinami potoku Jaryszówka, przepływająca przez wieś. Teren wsi wyróżnia się żywą, urozmaiconą rzeźbą terenu, co stanowi istotny walor krajobrazu. W sołectwie grunty rolne pod uprawami zajmują powierzchnię 389, 03 ha tj. ok. 50% calej powierzchni Jaryszowa. Występujące obszary o bardzo korzystnych warunkach przyrodniczo – glebowych są podstawą dla intensywnej produkcji rolnej i opartego na niej przetwórstwa rolno – spożywczego.

Na terenie Jaryszowa działają:

- Grupa Odnowy Wsi

- Ludowy Zespół Sportowy „Jaryszów”

- Towarzystwo Społeczno – Kulturalne Niemców na Śląsku Opolskim – koło w Jaryszowie

- Rada Parafialna.